میمون عصبانی: در صورت حمله یک میمون عصبانی اگر میمون خشمگین پیشنهاد مواد خوراکی را از جانب شما نپذیرفت، می توانید از شیوه تدافعی دهان باز استفاده کنید. در این شیوه باید با دهان خود یک O بسازید، به سوی جلو متمایل شوید و ابروهای خود را بالا بکشید و سپس به آرامی به عقب حرکت کنید تا از دسترس این جاندار دور شوید. اگر این شیوه هم جواب نداد می توانید خیلی خونسرد نشسته و با او درباره موضوعی مثلا فوتبال حرف بزنید شاید آرام شود.

زنبورهای قاتل: این زنبورهای آفریقایی ابتدا دهان و دماغ قربانیان خود را هدف می گیرند، به همین دلیل ابتدا بالاپوش یا بلوز خود را به روی صورتتان بکشید و سپس بخش بعدی نقشه خود را عملی کنید: بدوید! تا جایی که می توانید بدوید! و بهتر است بدانید این زنبورها سابقه تعقیب قربانیان خود را تا فاصله 400 متر دارند پس باید تا می توانید بدوید و سپس خود را درون یک خودرو یا یک ساختمان حبس کنید. پریدن درون استخر آب هیچ کمکی نخواهد کرد زیرا آنها انتظار خواهند کشید تا برای نفس گرفتن از زیر آب بیرون بیایید.

کروکودیلها و تمساح‌ها: در هنگام احساس خطر از جانب این جانداران هر چیزی که درباره سرعت حرکت آنها شنیده اید را فراموش کنید و به سرعت از منطقه خطر دور شوید. حتی هر چه درباره زیگزاگ راه رفتن یا نقش مرده بازی کردن برای گمراه کردن این جاندارن خطرناک شنیده اید را به فراموشی بسپارید. در صورتی که این خزنده در حمله به شما یا هر فرد دیگری موفق شد بیهوده برای باز کردن آرواره هایش از هم تلاش نکنید زیرا قدرتش را ندارید، کوبیدن یا فشردن انگشت دست به چشمهای این خزندگان موثرترین راه حل برای فرار است زیرا شوک و درد ناشی از این کار به اندازه ای است که بتواند شما را آزاد کند.

کوسه‌ها: اگر این شکارچی خشن قصد داشت تکه ای از قایق شما را گاز زده و متلاشی کند با خونسردی با یک میله یا پاروی بزرگ به سرش بکوبید، آسیب پذیرترین بخشهای بدن کوسه چشمها، آبشش و پوزه اش هستند. اگر در هنگام شنا در دریا مورد هجوم کوسه قرار گرفتید شنا کردن سریع در جهتهای مختلف و نامنظم می تواند کمک کند زیرا کوسه ها در شنا از توانایی مانور بالا برخوردار نیستند و اگر هم در نهایت بد شانسی درون آرواره هایش گیر کردید، فکر اینکه خود را به مردن بزنید را از سر بیرون کنید، و چشمها، آبششها و پوزه اش را به یاد بیاورید!